Zanim zapłoną nasze biblioteki

JAK USZLACHETNIONY DUERER

Jak uszlachetniony Duerer
(no bo któż dorówna naturze)
wydają się oszronione drzewa
pociągnięte rysikiem zimy
na tle chłodnego
błękitu nieba

górując
nad zboczem miasteczka
nieruchome
schodzą uroczyście
ku morskiej zatoce

popatrz
to twoje życie
podniosłe i kruche
zstępuje ku morzu
szukając ukojenia

horyzont
czeka
rozwarty jak ramiona

w grudniu 2016

Wiersz ze zbioru: Mira Kuś, Zagubione słowa, Kraków, 2017

Podobne wpisy z okazji Dnia Wszystkich Świętych oraz Zaduszek TU, TU i TU.

*

Z Codziennika:

1) Irlandia, biorąc przykład z Polski, otoczy swoje granice 8 grudnia modlitwą różańcową, broniąc się w ten sposób przed spychaniem w mroki cywilizacyjne i zabójczy chaos.

2) Bezdomny z Kijowa, Kirył Kostiukowskij. Artysta swój „projekt” czy raczej sposób na życie, albo po prostu ledwo dychający instrument nazwał –zapewne ironicznie– być może parafrazując zachodnią „otwartość” (open society) — „open piano”.