Amir Rezaei, Czekajac na Godota

Święta miłości kochanej Ojczyzny, Czują Cię tylko umysły poczciwe !—ale i one tracą w końcu nadzieję w zderzeniu z mentalnością dzisiejszego, statystycznego Polaka.

Profesor Roman Antoszewski, nasz wybitny botanik, a także autor m.in. niezwykłych „Dziwów i dziwadeł”, „Przyrody inaczej”, „Kariery na trzy karpie” oraz cyklu „Pytań do rodaków” (drukowanego na autorskiej stronie internetowej), po naszych niesławnych, ostatnich wyborach zawiesił prowadzenie swojego bloga. Rozumiem- groch o ścianę, czerpanie sitem wody, syzyfowa praca, szkoda strzępić język; rozumiem, bo nie masz większego niewolnika nad niewolnika, który jest syty, a takich jest dzisiaj ok. 70% Polaków. Ale, Panie Romanie, co z pozostałymi 30% ?! Pański głos był jednym z nielicznych tolerancyjnych, niezacietrzewionych, trzeźwych i dowcipnych głosów, a przez sam fakt prowadzenia bloga był głosem nadziei. Głosem Polaka, intelektualisty, autentycznie zatroskanego o swoją Ojczyznę, który mimo wszystko wierzy/ł (?) w nasze odrodzenie. ..
W Nowym Roku życzę sobie i Państwu nadziei, w tym nowych wpisów na antoranz.net

*

Nie od rzeczy będzie przypomnieć tutaj wiersz biskupa (byli kiedyś biskupi, byli…) Ignacego Krasickiego:

Hymn do miłości ojczyzny

Święta miłości kochanej Ojczyzny,
Czują Cię tylko umysły poczciwe !
Dla ciebie zjadłe smakują trucizny,
Dla ciebie więzy, pęta nie zelżywe.
Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny,
Gnieździsz w umyśle rozkoszy prawdziwe.
Byle cię można wspomóc, byle wspierać,
Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać.

Wolności ! której dobra nie docieka
Gmin jarzma zwykły, nikczemny i podły,
Cecho dusz wielkich ! ozdobo człowieka,
Strumieniu boski, cnót zaszczycon źródły !
Tyś tarczą twoich Polaków od wieka,
Z ciebie się pasmem szczęścia nasze wiodły.
Większaś nad przemoc ! A kto ciebie godny –
Pokruszył jarzma, albo padł swobodny.